شیوه صحیح استفاده از عصا
اگر سال هاست که برای راه رفتن از عصای زیر بغل استفاده می کنید، حتما باور دارید که استفاده از این وسیله را به خوبی می شناسید و نیازی به خواندن این مقاله ندارید. ولی برخی اوقات کارهای زیادی را بدون آموزش اصولی و طبق عادت انجام می دهیم که ممکن است مشکلات زیادی را به بار آورند و برای سلامتی مان مضر باشند. به همین دلیل تمام آنچه می دانید را کنار بگذارید و به این نکات توجه کنید. شاید بتوانید به روش های بهتری برای حرکت کردن با عصای زیر بغل دست یابید
ارتفاع صحیح و مناسب خود را برای عصایتان تنظیم کنید. فاصله ی بین عصا و زیر بغل تان باید به اندازه یک کف دست باشد. وقتی عصا با بدنتان در وضعیت درست قرار بگیرد، فشار کمتری وارد شده و حرکت کردن با آن ساده تر می شود
قسمت دسته باید با دور لگن تان در یک خط قرار بگیرد. شما میتوانید این قسمت را با جابه جا کردن آن در سوراخ هایی تنظیم کنید که روی عصا وجود دارد.
وقتی ایستاده اید عصا باید در بالاترین قسمت دور کمر شما قرار بگیرد نه دقیقا زیر بغلتان
بر روی پای سالم خود تکیه کرده و وزن خود را بر روی دسته ی عصا وارد کنید.
هنگام ایستادن عصا را کمی باز تر از عرض شانه های خود قرار دهید، به این ترتیب می توانید به راحتی بایستید. وقتی که نوک عصا را بر روی زمین گذاشته و دسته های عصا را می گیرید باید آرنج های شما حدود ۳۰-۱۵ درجه خم شوند
بر روی دست های خود تکیه کنید و از زیر بغل برای نگه داشتن عصا در موقعیت مناسب استفاده کنید و به وسیله ی پای سالم خود به سمت جلو بجهید.. برای راه رفتن با عصای زیر بغل باید تمام وزن خود را روی دسته ی آن بیندازید و به هیچ وجه وزن بدن خود را بر روی پد یا بالشتک بالایی آن وارد نکنید
تکیه کردن بر روی پد بالای عصا ممکن است ساده تر به نظر برسد ولی این کار به شما آسیب خواهد زد و زخم های دردناکی ایجاد خواهد کرد. واردشدن فشار به عروق و اعصابی که از زیر بغل عبور می کنند می تواند موجب فلج اعصاب آن ناحیه شود. اگر این نکته را رعایت نکنید ممکن است بعد از مدتی دچار درد شانه، بی حسی و گزگز انگشتان دست شوید. می توانید از یک حوله یا پد مخصوص استفاده کنید تا از ایجاد زخم های پوستی جلوگیری کنید.
عصای خود را طوری تنظیم کنید که وقتی ایستاده اید قسمت بالای آن حدود ۳ سانتی متر از آرنج شما بالاتر باشد.
وقتی راه می روید، باید عصا را در خطی مستقیم با پای ضعیف تان قرار دهید. فاصله ی بین دو عصا باید به اندازه عرض شانه هایتان باشد. بهتر است طوری قدم بردارید که تعادلتان را افزایش دهید و احتمال سقوط کردن شما کاهش یابد
. از محکم گرفتن دسته خودداری کنید. انجام این کار می تواند باعث ایجاد گرفتگی در انگشتان دست شما شود و حس کرختی و خواب رفتگی را افزایش دهد. برای جلوگیری از انقباض و گرفتگی، سعی کنید انگشتانتان را به صورت فنجانی یا گودی شکل نگه دارید، بدین ترتیب دسته ی عصا در گودی دست شما جای می گیرد و فشار کمتری به کف دست تان وارد می کند. این کار به شما اجازه می دهد با ناراحتی کمتر، مسیر بیشتری را طی کنید.
روش بالارفتن از پله ها این است که به جای استفاده از دست ها از پای سالم خود استفاده کنید. روبه روی پله ها بایستید و عصا را در جهت مخالف با نرده ها بگیرید، باید هر دو عصا را با یک دست بگیرید. حالا یک دست آزاد دارید که روی پرده قرار گرفته و دست دیگری که روی عصا قرار گرفته است باید وزن شما را تحمل کند.
پای سالم خود را اول بالا ببرید و با فشار آوردن بر آن، بقیه ی بدن خود را بالا بکشید. این کار را تا بالارفتن از همه ی پله ها تکرار کنید. پای سالم شما کار اصلی بالارفتن را انجام می دهد. از دست هایتان فقط به عنوان پشتیبان و حافظ تعادل استفاده کنید. برای پایین آمدن از پله ها باید پای ناتوان و عصایتان را روی پله ی پایین قرار دهید. سپس از پای سالم برای حرکت دادن بدنتان به سمت پایین استفاده کنید.
اگر گیج شده اید که چطور باید این کار را انجام دهید به خاطر بسپارید که پای سالم شما همیشه روی پله ی بالا قرار می گیرد و وزن بدن تان باید روی آن فشار وارد کند
چند نکته ی مهم
موقع نشستن عصا را برگردانده و روی دسته ی آن قرار دهید. امکان افتادن عصا وقتی عصا روی توکش قرار داشته باشد. بیشتر است
به آرامی و بدون عجله راه بروید
هرچند با برداشتن قدم های کوتاه سرعت تان پایین می آید ولی کمتر خسته خواهید شد.
به بازوهای خود نگاه کنید. می بینید که وزن بدن تان را با استخوان های خود نگه داشته اید نه با عضلاتتان. بدین ترتیب کمتر دچار گرفتگی عضلات خواهید شد.
منبع: ترجمه نفیسه قدوسی، سایت کانون معلولین توانا، ۳ بهمن ۱۳۹۷
