علت پیشرفت
دفتر فرهنگ معلولین
11 آبان 1400
خانم اشرف کریمی با بورسیه ایران به آمریکا رفته و به مشاهده و مطالعه مؤسسه پرکینز پرداخته است. این مؤسسه نقش یگانه و بی‌بدیل در ایجاد زندگی بهتر، رفاه و اشتغال نابینایان در آمریکا و بعضی کشورهای دیگر داشته است.
اشرف کریمی در گزارشی که پس از بازگشت منتشر کرد، نکته‌ای را آورده که بسیار مهم است و نشان می‌دهد متصدیان نابینایان در آمریکا چه راهی را رفتند تا توانستند موفق شود و جامعه ایده‌آلی برای نابینایان ایجاد کنند. کریمی نوشته است در سال 1830 اولین مرکز برای نابینایان توسط فیشر و همفکرانش در شهر بوستون تأسیس شد. این مرکز بعداً تغییر نام یافت و مؤسسه پرکینز شد؛ اما اسم اولیه آن نوانخانه بود.
پنج سال بعد یعنی در 1835 به این نتیجه رسیدند اقدام برای نابینایان و راه‌اندازی مدرسه، آموزشگاه، شغل و غیره برای آنان وابسته به این است که جامعه و خود نابینایان شرایط و ظرفیت‌های لازم را پیدا کنند یعنی فکر و اندیشه و فرهنگ آنان عوض شود و به اصطلاح فرهنگ‌سازی شود؛ اما چگونه، راه اصلی بسط آگاهی و پخش کتاب بود. برای این منظور در سال 1935 کتابخانه‌ای دایر کردند که هنوز هست.
در واقع این کتابخانه که الآن در ساختمان مرکزی مؤسسه پرکینز دایر است و در جایی که اصلی‌ترین قسمت ساختمان است دایر کرده‌اند، سکوی پرش برای رسیدن به جامعه ایده‌آل برای نابینایان شد. مؤسسه پرکینز که از هر نظر مهم‌ترین و مؤثرترین مرکز است و خدمات بسیاری تاکنون داشته است از جمله ساخت و تولید ماشین تحریر پرکینز است، در آغاز یعنی در دو قرن قبل در شرایطی بود که نابینایان گرسنه، فقیر و به گدایی در آمریکا مشغول بودند. به طوری که برای آنان مدرسه ساختند و ضرورت دیدند برای آنان Asylum یا پناهگاه یا نوانخانه تأسیس کنند ولی راه درست پیشرفت را با فرهنگ‌سازی و دایر کردن کتابخانه شناختند و چند دهه بعد شرایط آنان عوض شده بود؛ و مدرسه پرکینز و مؤسسه پرکینز را دایر کردند.
حتماً گزارش اشرف کریمی که در مجله رشد در سال 1394 منتشر شده را بخوانید.
*.م.ن
